برای همه ثابت شده است که رنگ به خودی خود در هنر وسیله پرقدرتی برای بیان و نشان دادن حالتهای عمیق درونی است. در مورد کودکان تخیلات و حالتهای عاطفی است که تعیینکننده انتخاب رنگهاست نه حقیقت بیرونی. بدون تردید، رنگها بهعنوان محرکهای محیطی اثر بسیار زیادی بر سیستم عصبی انسان دارند. تماشای رنگهای گرم، میزان ضربان قلب را تشدید مینماید و برای نمایش فضای پرهیجان کاربرد دارند. در میان رنگهای گرم، رنگ قرمز به قدری نافذ و سریع الحرکت است که از هر رنگ دیگری زودتر به چشم میخورد. رنگهای گرم تحریککننده، سبب فعالیت و جنبوجوش، الهامدهنده روشنی، شادی، زندگی و مولد حرکتاند، درحالیکه رنگهای سرد، برعکس، موجد حالتهای انفعالی، سکون، بیحرکتی و تلقینکننده غم و اندوه میباشند